ေလၿငိမ္စဥ္ကမ္းရဲ႕ တစ္ဖက္ကို ကူးမရႏိုင္ အိုင္လယ္မွာရပ္လွ်က္
အေမာေျဖေနတံုး ရီေ၀၀ိုးတ၀ါး အိုင္ေရျပင္ေပၚကိုယ္ေတာ္
စက္ေတာ္ျဖန္႕ရင္းၾကြလို႔ေလာေလသည္
နာရီသံသံုးခ်က္တီးခ်ိန္လင္းလုမွာ အိုင္လယ္မွာ
ေခ်ာက္လွန္႕ ဖုတ္တေစၧေလလားဆူကာဟစ္ေအာ္
ကိုယ္ေတာ္ၾကားလို႔ ငါပင္ျဖစ္သည္ တည္ေသာ္စိတ္ရွိၾကေလာ
ခ်စ္တဲ့ အရွင္ေပတရုပ္လွမ္းလာမယ့္ခြင့္ေတာင္းကာ
လွမ္းသြားစဥ္ လိႈင္းလံုးေတြေၾကာက္လွန္႕လို႔
ႏွစ္ျမဳပ္ဆဲမွာ ကိုယ္ေတာ္ကယ္မပါ လက္ဆြဲလို႔
ေရြးႏႈတ္ခဲ့သူကယ္တင္ရွင္ကို သံသယနဲ႕
ဖုတ္တေစၧပါလြဲမွားစြာမွတ္ထင္
ယံုၾကည္ျခင္းအရာမွာ အားနည္းစဥ္ သံသယရဲ႕
ၾကိဳးအလြတ္ရံုးေအာင္မျဖစ္ႏိုင္လုိ႔
ကိုယ္ေတာ္မစကယ္ေတာ္ မူပါ ရင္ဆိုင္ဒုကၡလိႈင္းေတြစြန္အားျပင္းထန္လြန္းၿပီ။
No comments:
Post a Comment